June 5, 2012
I just wrote a poem for a sad friend.
---------------------------------
Kung naiisip mong ika'y nagiisa
Walang matatakbuhan, maiiyakan
Andiyan lang naman Siya, tumingala ka lang
Hindi ka iiwan at pababayaan
Mahirap magtiwala sa tao kasi
Lahat tayo napapagod, nanghihina
Nagbabago ang isip at nadarama
Nagsasawa at naghahanap ng iba
Wala man akong magagawa upang
Mapawi ang lungkot sa iyong puso
Tandaan mo na kahit anong mangyari
May kadahilanan at layunin ito
Kung hindi mo man maunawaan
Sa takdang oras ipapaliwanag ko
Basta ngiti ka lang at wag malumbay
Sayang ang oras na igugugol mo
Walang matatakbuhan, maiiyakan
Andiyan lang naman Siya, tumingala ka lang
Hindi ka iiwan at pababayaan
Mahirap magtiwala sa tao kasi
Lahat tayo napapagod, nanghihina
Nagbabago ang isip at nadarama
Nagsasawa at naghahanap ng iba
Wala man akong magagawa upang
Mapawi ang lungkot sa iyong puso
Tandaan mo na kahit anong mangyari
May kadahilanan at layunin ito
Kung hindi mo man maunawaan
Sa takdang oras ipapaliwanag ko
Basta ngiti ka lang at wag malumbay
Sayang ang oras na igugugol mo
-------------------------------------
I hope she gets better.
No comments:
Post a Comment