Minsan na akong nangarap. Minsan na rin akong nasaktan. Wala namang
dahilan upang masaktan. Pinangarap lang naman kita. Iyon lang naman. Sa
tinagal tagal ng panahon, ikaw pa rin. Ikaw talaga. Ikaw na lang sana.
Huminto ako sa pagdarasal na ika'y mapasa-akin nang minsan akong nabigo.
Inilabas ko ang lahat ng sakit sa iyak at ginugol ang buong oras sa mga
bagay na makapagpapalimot sa'yo. Ngunit hindi talaga maiiwasan na bago
matapos ang araw, lilitaw sa aking isipan ang lalaking minsan kong
pinangarap, ang lalaking minsan kong pinagmasdan at hiniling sa
Maykapal.
Sinikap kong maging isang prinsesa para sa
prinsipeng tulad mo. Nakakatawa mang isipin ngunit kung sino ako ngayon,
kung ano man ang mga kaya kong gawin at ipagmalaki, iyon ay dahil
sa'yo. Tinuruan mo akong abutin ang mga bagay na akala ko'y hindi ko
kaya. Tinuruan mo akong lumipad na parang ibon sa kalangitan, malaya at
may lakas ng loob sa kabila ng mga unos na maaari kong harapin. Ikaw ang
nagsilbing inspirasyon dahil minsan kong ninais na maging karapat-dapat
sa iyo. Ngunit kahit na anong pagsisikap ang gawin ko, minsan aking
napagtanto na hindi mo ako kayang gustuhin. Hindi ko maintindihan kung
bakit. Tinalikuran ko sila para sa iyo at heto ako, naiwang mag-isa.
Nangarap sa isang bagay na walang patutunguhan.
Pero
siguro mali rin ako. Hindi pa naman huli ang lahat at minsan na akong
nagkamali nang napatunayan kong hindi naman pala kayo ng babaeng
pinagseselosan ko. Minsan ko ring kinapalan ang aking mukha upang
sabihin sa'yo ang lahat ng nararamdaman ko. Minsan lang iyon pero
hanggang ngayon nakaukit pa rin sa aking puso't isipan kung paano ako
nabihag ng minsan kong pagtingin sa iyo.
Kapag tinatanong nila kung ano ba ang meron ka na wala sa kanila, isa lang ang sagot ko:
Handa akong mahalin ka ng buong buhay ko. Hindi ko alam kung bakit ikaw. Basta ang alam ko lang, ikaw talaga.
Pareho
man tayo ng pinagdaraanan ngayon, nananalig ako sa Diyos na
mapagtatagumpayan natin ito. Hindi na ako umaasa na minsan ay mapapansin
mo rin ako. Tanging Siya lamang ang nakakaalam kung sino ba talaga ang
para sa atin. Ito na siguro ang pagkakataon na ikaw ay isuko bilang
aking pangarap. Hindi dahil hindi na kita gusto. Hindi dahil hindi ako
karapat-dapat sa iyo. Hindi dahil may gusto na akong iba. At mas lalong
hindi dahil napapagod na ako.
Isusuko ko ang isang pangarap na minsan kong inabot bagkus nais kong ika'y maging panalangin na balang araw ay diringgin ng Panginoon.
No comments:
Post a Comment